Latest website updates

ΚΑΛΕΣΜΑ

ΠΡΟΣ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΒΑΣΗΣ

Το 3^ο Ευρωπαϊκό συνέδριο του δικτύου Peoples΅ Global Action (PGA) πραγματοποιείται από τις 23 ως τις 29 Ιουλίου 2004 στο Resnik, στη βιομηχανική ζώνη γύρω από το Βελιγράδι, στην πρώην  Γιουγκοσλαβία. Το Peoples΅ Global Action (PGA) είναι ένα παγκόσμιο δίκτυο που παλεύει για την οικοδόμηση ενός διαρκούς πολιτικού, κοινωνικού και αμεσοδημοκρατικού εναλλακτικού προς τον καπιταλισμό και προς όλα τα καταπιεστικά συστήματα τρόπου οργάνωσης της κοινωνίας, μακριά από τη λογική των κομμάτων, των κρατών και των ιδεολογικών μηχανισμών τους (τα επίσημα εργατικά συνδικάτα, τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις κλπ). Είναι ένας χώρος συνεύρεσης αντικαπιταλιστικών και αντιεξουσιαστικών πρωτοβουλιών.

Το συνέδριο διοργανώνεται από τη συμμαχία Drugaciji Svet je Moguc! (DSM!). Η DSM! Καλεί όλους τους φίλους από την Ευρώπη να πάρουν μέρος στην διαδικασία οργάνωσης του συνεδρίου.

Θέλουμε να τονίσουμε ότι το κείμενο αυτό είναι απλά ένα κάλεσμα για το συνέδριο. Περισσότερες πληροφορίες πάνω στις θεματικές ενότητες, τις λεπτομέρειες της διοργάνωσης κλπ θα είναι σύντομα διαθέσιμες.

Γιατί γίνεται αυτό το συνέδριο;

επειδή πιστεύουμε ότι η παρουσία του δικτύου του PGA στην Ανατολική Ευρώπη είναι πολύ σημαντική για την ενδυνάμωση και την επέκτασή του.

• Επειδή ζώντας σε μια εποχή μιλιταρισμού και επεμβάσεων των ΗΠΑ είναι σημαντικό να οργανώσουμε ένα ευρωπαϊκό συνέδριο ριζοσπαστικών πολιτικών κινήσεων, αντί να αποδεχθούμε το ψεύτικο δίλημμα που θέτουν ο ευρωπαϊκός εθνικισμός και ο ευρωκεντρισμός.
  
  
• Επειδή είναι εξίσου σημαντικό να μην αποδεχθούμε τη λανθασμένη επιλογή της υπεράσπισης των εθνικών κρατικών οικονομιών ενάντια στην οικονομία των ΗΠΑ και της Ενωμένης Ευρώπης.
  
  
• Επειδή είναι σημαντικό για την πολιτική πάλη στην Ανατολική Ευρώπη. Το επίπεδο της οργάνωσης των ανατολικοευρωπαϊκών κινήσεων που εργάζονται σύμφωνα με τις αρχές του PGA είναι χαλαρό. Είμαστε σίγουροι ότι η διοργάνωση του επόμενου συνεδρίου στην πρώην Γιουγκοσλαβία θα ευνοήσει σημαντικά τη συγκρότηση του PGA σε αυτή την περιοχή. Πιστεύουμε ότι είναι καιρός να υπερβούμε τις προσδοκίες για τις κινητοποιήσεις ενάντια σε διεθνείς συνόδους και να αρχίσουμε να συνενώνουμε τους αγώνες που γίνονται σε τοπικό επίπεδο.
  
  
• Σήμερα η (πρώην) Γιουγκοσλαβία είναι μια χώρα όπου 250.000 άνθρωποι σκοτώθηκαν στους πολέμους από το 1991, ενώ ενάμισι εκατομμύριο αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και ο επαναπατρισμός τους παραμένει πολιτικά αδύνατος. Ο αριθμός των ανθρώπων που μετανάστευσαν προσεγγίζει τον παραπάνω αριθμό και αυξάνεται διαρκώς, καθώς πολλοί άνθρωποι προετοιμάζονται κάθε μέρα να περάσουν τα σύνορα που ορίζει το νέο τείχος του Βερολίνου  προς το «κράτος του Σέγκεν» που προστατεύει τη νέα Ρωμαϊκή αυτοκρατορία από την «απειλή των βαρβάρων». Ο αριθμός των αγνοούμενων μεταβάλλεται καθημερινά με την ανακάλυψη μαζικών τάφων και με τα υπολείμματα των άγνωστων θυμάτων να κείτονται στους άσπρους σάκους και να περνούν από τη μια διοικητική υπηρεσία στην άλλη μέχρι να «κλείσει η υπόθεσή τους» (Τούζλα).
  
  
• Τα πιο σημαντικά νέα δεν είναι αυτά που καλύπτουν τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων, αλλά αυτά που βρίσκονται κρυμμένα κάπου στις πίσω σελίδες, μεταξύ των αθλητικών και των καλλιτεχνικών ειδήσεων, στις μικρές αγγελίες: νόμιμες και παράνομες βίζες, εμπόριο λευκής σάρκας,  απολυμένοι άνθρωποι που αποδέχονται κάθε διαθέσιμη εργασία, ενοικίαση εργατικής δύναμης καθώς και προσφορές ανθρώπινων οργάνων (συχνά οι άποροι προσφέρουν το συκώτι τους προς πώληση για να εξασφαλίζουν την εκπαίδευση των παιδιών τους, μια εμπορική συναλλαγή που είναι απαγορευμένη στη Γιουγκοσλαβία). Πολλοί από αυτούς που έχουν διαπράξει εγκλήματα  κυκλοφορούν ελεύθεροι, ενώ οι παράγοντες της «κοινωνίας» (βλέπε η αστική και η μεσαία τάξη) και οι υποστηρικτές τους – ξένες ΜΚΟ που παλεύουν για τα «ανθρώπινα δικαιώματα» - είναι εκείνοι που θα έπρεπε να πληρώσουν για την αλλαγή του στάτους κβο και την πραγματική βελτίωση των συνθηκών ζωής στη χώρα μας, δίνοντας στο λαό τις μερικές χιλιάδες θέσεις εργασίας με τους τεράστιους μισθούς που κατέχουν. Με μια κουβέντα η «ηλιθιότητα σαν μια πολιτική κατηγορία» κυβερνά τις χώρες μας.
  
  
• Αυτό φέρνει το παράδοξο στο αποκορύφωμά του, καθώς ο καπιταλισμός έφερε την «ειρήνη» (τα δυτικά ΜΜΕ και η διεθνής κοινότητα κατέβαλαν φυσικά μεγάλη προσπάθεια για να προβάλλουν το νεοφιλελεύθερο καπιταλιστικό μοντέλο, τον καιρό που αυτό επικράτησε συνέβη η μεγαλύτερη αρχική ληστεία της περιουσίας του δημοσίου, οι περισσότερες ιδιωτικοποιήσεις και πλουτισμοί ιδιωτών, η εποχή της ανατροπής του Σλόμποταν Μιλόσεβιτς, του «τελευταίου κομμουνιστή του αιώνα», κατά την οποία «εισήχθη» η φιλελεύθερη δημοκρατία, ακόμη και με τη χρήση βομβών).

Παρά τα 10 χρόνια της απομόνωσης και της μεγάλης δόσης ενθουσιασμού για μια αποφασιστική καπιταλιστική «απελευθέρωση», το 45% του πληθυσμού στις τελευταίες εκλογές μποϋκόταρε την κοινοβουλευτική δημοκρατία σαν επιλογή.

Για όλους αυτούς τους λόγους, στη Γιουγκοσλαβία επικρατεί σήμερα η σύγχυση.

Ο εμφύλιος πόλεμος, η πολεμική επιθετικότητα (στη χώρα από τον ίδιο της το στρατό), το εμπάργκο, η επίθεση του ΝΑΤΟ, η κατοχή από το ΝΑΤΟ, η ανοικοδόμηση, ο κοινοβουλευτισμός, ο αρνητισμός, η προσφυγιά, ο εθνο-φασισμός, ο σύγχρονος αταβισμός, ο αταβιστικός μοντερνισμός, η μαζική ανέχεια, με μια φράση το πιο μαύρο όνειρο της ευρωπαϊκής πραγματικότητας, είναι μερικοί μόνο από τους λόγους για το αίσθημα της παρανόησης των Γιουγκοσλάβων απέναντι στον «υπόλοιπο κόσμο» που δεν έχει βιώσει ούτε εμφύλιο πόλεμο ούτε την προαναφερθείσα πολιτική ανοησία τα τελευταία 10 χρόνια.

Το ανεδαφικό αίσθημα της επιστροφής σε κάτι που προϋπήρχε, η αιματηρή διάλυση της ενωμένης Γιουγκοσλαβίας με στόχο την είσοδο στην Ενωμένη Ευρώπη της αγοράς, δεν είναι παρά ένα ακόμη στοιχείο του αισθήματος της απελπισίας του μέσου Γιουγκοσλάβου που οδηγείται στην «ελπιδοφόρα προοπτική της πολιτισμένης Ευρώπης».

Για αυτό πιστεύουμε ότι είναι πολύ σημαντικό να προωθήσουμε την άμεση δημοκρατία και την αυτοοργάνωση σαν μια  θεμιτή μορφή αντίστασης και πιθανά «εναλλακτικό δρόμο και κατεύθυνση», διαχέοντας στον πληθυσμό την ιδέα ότι πίσω από τη μεγάλη σημαία της ομόφωνης προπαγάνδας υπάρχει κι άλλη πλευρά του καπιταλισμού.

• Επειδή η χώρα μας προσφέρεται προς πώληση και αντιμετωπίζει μαζική απορρύθμιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, που – κατά παράδοξο τρόπο – είναι κάτι για το οποίο πρέπει να ανησυχούν επίσης και οι πολίτες των Δυτικο-ευρωπαϊκών χωρών.
  
  
• επειδή η  DSM, σαν διοργανωτής του ερχόμενου συνεδρίου του PGA στην Ευρώπη, πιστεύει ότι στη χώρα μας έχει ανατεθεί ο ρόλος του υγειονομικής ζώνης πριν τις πύλες της Ευρώπης του Σέγκεν. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία της UNHCR, η Σερβία και το Μαυροβούνιο κατατάσσονται στην τρίτη θέση στον κόσμο σύμφωνα με τον αριθμό των πολιτών τους που ζητούν άσυλο σε άλλες χώρες! Για αυτό το λόγο, αυτή η περιοχή είναι ιδανική για να συζητήσουμε το κρίσιμο ζήτημα της μετανάστευσης που είναι εξίσου σημαντικό για Ανατολή και Δύση.
  
  
• Επειδή είναι καιρός να μετατοπιστεί το ευρωπαϊκό ριζοσπαστικό κίνημα από τις περιοχές της προσωρινής επικράτησής του (Βολιβία, Μεξικό, Αργεντινή, Βραζιλία...) στο έδαφος της πλήρους ήττας του, την πρώην Γιουγκοσλαβία.

Πότε και που;

Από τις 23 ως τις 29 Ιουλίου 2004 στο RESNIK, RAKOVICA, στην βιομηχανική ζώνη γύρω από το Βελιγράδι.

Χρειαζόμαστε την ανάμειξη σας;

Ναι! Τα δεδομένα της περιοχής, όπως γνωρίζουν ήδη όσοι συμμετείχαν στην προπαρασκευαστική συνάντηση του Οκτωβρίου του 2003, είναι προβληματικά από πολλές απόψεις. Δεν μπορούμε να φέρουμε σε πέρας τη διοργάνωση μόνοι μας.

Ποιοι είμαστε;

Η DSM είναι μια ένωση από κινήσεις και κολεκτίβες κάτω από το όνομα «Drugaciji Svet je Moguc!». Μαζί αγωνιζόμαστε να δημιουργήσουμε ένα νέο πολιτικό χώρο, χωρίς δεσμεύσεις με τα πολιτικά κόμματα και τον αυτοαποκαλούμενο μη κυβερνητικό τομέα. Αυτός ο καινούριος πολιτικός χώρος θα προτιμά τις αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες από τους ευρύτερα αποδεκτούς τρόπους άσκησης της πολιτικής, όπως η άσκηση πίεσης ή η ψηφοφορία. Επιμένουμε σε έναν κοινωνικό διάλογο διαφορετικό από αυτόν που προτείνεται από την κυβέρνησή μας και τις ΜΚΟ. Ο οριζόντιος κοινωνικός διάλογος του οποίου θέλουμε να είμαστε τμήμα, περιλαμβάνει και περιθωριοποιημένες κοινωνικές ομάδες στις οποίες στερείται συστηματικά το δικαίωμα άσκησης βασικών δικαιωμάτων. Διαχωριζόμαστε επίσης, από την έννοια της αστικής κοινωνίας και προωθούμε αντί για αυτή την έννοια της «συμμετοχικής κοινωνίας».

Παρά το γεγονός ότι είναι μια σχετικά νέα πολιτική κίνηση, η DSM έχει καταφέρει να προσελκύσει το ενδιαφέρον ενός σημαντικού αριθμού ανθρώπων με διαφορετική κοινωνική προέλευση και εργασιακή κατάσταση. Αυτή η διαφορετικότητά μάς παρέχει μια σταθερή ροή από ιδέες με βάση τις οποίες έχουμε αρχίσει να υλοποιούμε βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα σχέδια.  Η χώρα μας έχει μείνει πολύ καιρό στην απομόνωση και αυτό που χρειάζονται οι πολίτες της είναι ένα εγερτήριο κάλεσμα. Αυτό προσπαθούμε να κάνουμε και συνεχίσουμε να το προσπαθούμε, με την πληροφόρηση, με αμεσοδημοκρατικές μορφές δράσης και με μια προσέγγιση χωρίς αγκυλώσεις που προσπαθούν να πείσουν τους ανθρώπους να συμμετέχουν στην οικοδόμηση μιας νέας κοινωνίας, αντί να ανταγωνίζονται για τα ψίχουλα που τους παρέχει με ποταπότητα η κυρίαρχη ολιγαρχία.

Τέλος, ελπίζουμε ότι όλοι όσοι ενδιαφέρονται θα εμπιστευθούν τις πρωτοβουλίες μας και τα σχέδιά μας για δράση και θα εμπλακούν στην οργάνωση ενός επιτυχημένου συνεδρίου στη χώρα μας.

Ιστοσελίδα του συνεδρίου: